A vida

Durante anos moita xente se pregunta sobre o sentido da vida.

Estamos aquí cun destino marcado? Ou simplemente somos unha creación?
Dende o meu punto de vista, a vida está para vivila e intentar conseguir o que queremos para dicir ao final que o camiño percorrido o facemos nos mesmos.
O tempo pasa e a xente cambia. Sacamos fotos para inmortalizar o tempo, a min servénme, non só como un recordo, senón para ver a evolución:

 

Ao final séguese sendo o mesmo, cos mesmo rasgos, o que cambia é a maneira de pensar e ver as cousas.

O pasado está como recordo. Mirar atrás e ver aquela palabra non dita, o abrazo que che saíu, o enfado que che marcou, os lugares recorridos, a pataleta por un simple xeado ou o salto de alegría por ver ao teu equipo gañar…
O presente, agora tan cercano escribindo esta palabra, e tan lonxe, como que xa pasou.
E o futuro, do cal, non podo falar, gústame planear pero ata certo punto, aínda que espero que sexa bo.
Do que podo falar é do de atrás, agradecer a cada persoa que me dedicou o seu tempo, a que me fixo chorar e a que me deu a benvida.
E algo que aprendín nesta tempada: que as persoas boas non se atopan tan lonxe, só tes que atopar o lugar adecuado.
Vivir a túa vida e preocuparte pola túa. E recordar sempre, o máis importante disto:
Non existe outra perdoa por enriba, porque ti eres, o único protagonista, da TÚA VIDA!